Dit is het verplaatste optreden van Cuban Heels van zaterdag 3 maart.
Fans van de ultieme, rauwe garageblues hebben ook dit keer lang moeten wachten op het nieuwe Cuban Heels album. Het is het wachten echter meer dan waard geweest, want met “Gritbag” levert de band waarschijnlijk zijn beste, meest gevarieerde album ooit af. Alles leek in elk geval op z’n plaats te vallen toen Mischa den Haring de gitaar overnam van Rico Gerfen. (Den Haring blijft ook gewoon actief met zijn eigen band T-99.) Met deze doorstart blijft het garageblues monster bestaan en is het levendiger dan ooit. Cuban Heels blijft een unieke band in de Nederlandse bluesscene en ver daarbuiten.
Cuban Heels is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een ware sensatie in het livecircuit in Europa. Met imponerende optredens op festivals als North Sea Jazz, Bospop, Moulin Blues, Belgian Rhythm & Blues Festival, Dijkpop, Bluesfestival Antwerpen en talloze clubs in Nederland, België en Frankrijk bewezen zij hun kracht als een van de beste live bluesbands. Media zijn altijd unaniem lovend over de band geweest. Muziektijdschrift OOR noemde “Gutbucketmusic” nog “de nederblues plaat van 2006” terwijl men in Revolver terecht schreef dat Cuban Heels zich kan meten met de internationale blues(rock) top. De lijst met hemelbestormende quotes is eindeloos.
“Muzikaal gezien verkent het vijftal meer dan ooit de horizon. De groep presteert het wederom om met de oer-oude blues basis van gitaar, drums, bas en harmonica hedendaags te klinken.” – Musicfrom.nl
Maydays:
The MAYDAYS zijn een totaalplaatje waar geen zintuig omheen kan. Een unieke mix van blues, indie en rock-‘n-roll worden hard gemaakt met een kritische kijk op de madness van de Westerse wereld. Dat spat er aan alle kanten vanaf: scherpe lyrics, authentieke visuals en donderende audio samples versterken de pompende drums en catchy gitaarriffs.
In maart 2011 kwam het self-titled debuut uit in eigen beheer; gratis en voor niks te downloaden voor heel de wereld. Progressief als de muziek zelf was dit absoluut geen slechte beslissing. Het album reisde over alle oceanen en werd met name in Japan bijzonder goed opgepikt.
Nog geen anderhalf jaar later rolt het veelbelovende vervolgalbum van de pers. Toepasselijk ‘MRK. II’ genaamd wordt het kritische thema doorgezet; worden we nou echt gelukkig van de stressvolle rat-race van een carrière of springen we liever careless in zee? Muzikaal diverser dan ooit – van jaren 60 psychedelica tot progressieve blues, van de punkrock roots tot strakke indierock – en dat maakt (zoals een echte MRK. II befaamd) het totaalplaatje alleen maar beter.
