Als Pokey en zijn bandleden het podium betreden, waan je je zomaar in de jaren dertig en veertig. Niet in de laatste plaats door de verschijning van de zanger, die al net zo strak in pak zit als zijn haar in het vet. Bovendien word je meegenomen naar St Louis in de tijden van vóór de Tweede Wereldoorlog. Er wordt zelfs gefluisterd dat hij de nieuwe Bill Monroe zou kunnen worden.
Stil blijven staan tijdens een optreden van Pokey LaFarge and The South City Three is bijna onmogelijk. De band speelt het dak eraf met ragtime, swing en andere oer rock ’n roll. Zelfs de tearjerkers hebben een zodanig aanstekelijk ritme dat de bezoeker meteen aan het dansen slaat.
Dat het publiek van Pokey en zijn ‘Three’ houdt, bleek ook tijdens het Take Root Festival in 2011. Dat de heren in de entreehal moesten spelen weerhield hen er niet van er een echt feestje van te maken. Zelfs toen de eindtijd werd genegeerd en de stroom eraf werd gehaald, vroeg het publiek om meer en gingen Pokey La Farge and the South City Three akoestisch door.
Dat het publiek de band leuk gaat vinden, is zeker. Door het populaire optreden bij Jools Holland op 31 december 2012, zijn in ieder geval al heel mensen fan geworden van deze band.
Joanna Chapman-Smith heeft muziek door haar aderen stromen. Ze groeide op in een muzikale familie die zijn wortels heeft in Nieuw Zeeland, Italië and Brazilië en haar stijl overschrijdt dan ook de grenzen van diverse genres. Moeiteloos neemt ze het beste uit alle werelden en mixt ze Oost Europese folk, roots , jazz en pop. Op het podium blijkt de multi-instrumentalist niet alleen een begadigd muzikante en songwriter maar bovenal een dynamische en uitdagende performer.
