Hanggai werd geïnspireerd door westerse artiesten als Radiohead, Pink Floyd en Rage Against The Machine. Op het eerste album zijn dan ook elektrische gitaren en banjo’s te horen, waarmee de bandleden zowel volksmuziekhelden als cross-over pioniers kunnen worden genoemd. Alle kracht van de Mongoolse traditionele volksmuziek is nog aanwezig, zij het gestript tot de essentie en aangevuld met rockelementen. Zo ‘updaten’ ze de volksmuziek op respectvolle wijze, alsof het enige wat de volksmuziek nodig had een frisse wind over uitgestrekte gebergten was.
In 2009 werd het nummer ‘Jiu Ge’ na hun optreden omgedoopt tot het Zwarte Cross Lied 2009. Iets later dat jaar braken ze definitief door in Nederland, te danken aan een denderend Lowlands-optreden. Het resultaat: de release van Hanggai’s tweede CD in 2010, getiteld ‘He Who Travels Far’ geproduceerd door de gitaristen JB Meijers (De Dijk, Acda & De Munnik) en Ken Stringfellow (REM, Neil Young) en optredens over de hele wereld, waaronder op het Womad Festival en heavy metal festival Wacken Open Air. In 2010 verwelkomden wij hen al tijdens State-X New Forms, waar de bezoekers een uur lang deel uit mochten maken van de Mongoolse bevolking, door zich mee te laten nemen door Ichi en zijn gevolg. Die trip naar Azië maken we graag weer en daarom is Hanggai terug.
“Built from – and meant for – Mongolia’s wide open spaces, this music will make you homesick for a place you’ve never been.” (Rhapsody)
